Πήγαν για τέταρτη φορά τα τελευταία οκτώ χρόνια σε τελικό Κυπέλλου και ήλπιζαν πως θα τα κατάφερναν. Ήλπιζαν, αλλά σε καμία περίπτωση δεν πίστεψαν. Ούτε ένα γκολ δεν μπόρεσαν να βάλουν οι άχρηστοι και ήθελαν και Κύπελλο. Σιγά την ομάδα που αντιμετώπισαν. Σιγά την υπερομάδα που είχαν απέναντί τους. Δέχτηκαν το γκολ και έκατσαν σαν γατούλες να χάσουν το Κύπελλο.
Αν είναι ποτέ δυνατόν. Ούτε τον κόσμο τους σεβάστηκαν ούτε τίποτα. Και όσες ευκαιρίες τους παρουσιάζονταν, φρόντιζαν να στέλνουν την μπάλα στα πουλιά. Α ρε Αρούλη, ειλικρινά κρίμα που δεν τα κατάφερες, αλλά στη τελική ας πρόσεχες. Ίσως να μην σου παρουσιαστεί ποτέ ξανά η ευκαιρία να πας σε τελικό του Κυπέλλου με αυτή την ομάδα αντίπαλο, άρα ίσως να έχασες μια από τις τελευταίες σου.
Ο Άρης φταίει και κανείς άλλος για την απώλεια του Κυπέλλου. Μια ευκαιρία έκαναν οι άλλοι και έβαλαν το γκολ. Ο Άρης τι έκανε από τη μεριά του; Απλά κοιτούσε.
Αρούλη, τώρα σε παίζουμε εμείς στα πλέι οφ και είμαστε σίγουροι πως θα κάνεις τα πάντα για να μας κερδίσεις. Θα σκιστείς που λέμε εμείς οι γαύροι για να μας κερδίσεις στην πρώτη αγωνιστική των πλέι οφ. Θα έχεις ξεχάσει πως έδωσες το Κύπελλο και θα ξεσκιστείς με εμάς.
Ακόμα δεν έχουμε ξεχάσει τον Κόκε, τότε που είχε παραπονεθεί για την ήττα μας από τη Λάρισα στο Ναό στο περσινό πρωτάθλημα. Έτσι όπως έστρωσες, όμως, θα κοιμηθείς Αρούλη μας. Ας πρόσεχες στην τελική. Είχες την ευκαιρία να πάρεις το Κύπελλο, αλλά το έδωσες στον αντίπαλο.
Δεν σου φταίει κανένας, μα κανένας άλλος. Ακούς εκεί!
Ούτε ένα γκολ οι άχρηστοι. Να γιατί λοιπόν από εδώ και πέρα θα σου λέμε, Σαράντα χρόνια φούρν-Αρη.
http://www.gavros.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου