KΥΠΕΛΛΟ ΕΛΛΑΔΑΣ (Φάση των 32).Στην πρώτη μας φετεινή συμμετοχή στο Κύπελλο... πήγαμε στις Σέρρες και τον... ήπιαμε!
ΠΑΝΣΕΡΡΑΪΚΟΣ-ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ 3-1Aποκλειστήκαμε με συνοπτικές διαδικασίες. Τσακ-μπαμ. Ο Πανσερραϊκός ήταν καλύτερος, έπαιξε καλύτερα, το πίστεψε περισσότερο, πέταξε ένα τεμάχιο νωρίς, κωλώσαμε, έφαγε το ημίχρονο χωρίς απώλειες κι εμείς να κοιμόμαστε... Γύρισε στο β', και πέταξε κι άλλο ένα τεμάχιο, κι εμείς... τρεχάτε τώρα ποδαράκια μας!
Τρέξαμε, όντως. Προσπαθήσαμε, ισοφαρήσαμε με κεφαλιά του Μήτρογλου, λίγο μετά ο ίδιος έχασε ένα "άχαστο" σε κενό τέρμα, κι εκεί χάθηκε η ευκαιρία να γυρίσουμε και να πάρουμε το παιχνίδι. Στο τέλος, ο Πανσερραϊκός πήγε για τρίτο, που δεν μπήκε επειδή ο Αβραάμ απέκρουσε... ηρωϊκά με το χέρι στη γραμμή (κόκκινη, αποβολή και πέναλτι)... 3-1.
Γειά σας (μας)... και του χρόνου!
Εντάξει, δεν πεθάναμε, χάσαμε ένα Κυπελλάκι, αλλά γιατί;
- Γιατί από την πρώτη μέρα;
- Γιατί από τον Πανσερραϊκό; (θα μου πεις, δεν το άξιζε; το άξιζε)
- Γιατί έτσι;
Ποιος φταίει;
- η κούραση από τα πολλά συνεχή παιχνίδια (Ευρώπη, Πρωτάθλημα, από μεσοβδόμαδα σε Σαββατοκύριακο και το αντίστροφο);
- οι παίκτες που δεν "μέτρησαν" πολύ το ματς;
- ο Ζίκο που άφησε τη μισή ομάδα στον Πειραιά; (όχι μόνο τους τραυματίες αλλά και βασικούς για να ξεκουραστούν). Όμως ο Ζίκο δεν ξέρει τι θα πει Κύπελλο ακόμη, δεν ξέρει ότι κάθε χρονιά κάποιοι "μικροί" πετάνε έξω ΑΕΚάκια και Βαζελάκια με το καλημέρα, δεν ξέρει ότι ο Πανσερραϊκός δεν είναι "Κάτω Γαστούνη", δεν ξέρει ότι αυτά τα ματσάκια δεν είναι προπόνηση αλλά είναι πολύ πονηρά και επικίνδυνα. Και πού είναι οι σύμβουλοί του που πρέπει να ξέρουν και να τον συμβουλεύσουν; Τι του είπαν δηλαδή; "Έλα μωρέ, με περπάτημα το παίρνουμε!";;; Γιατί το κάνουν όλοι οι προπονητές αυτό το λάθος; Το έκανε ο Σόλιντ, το έκανε ο Λεμονής, το έκανε ο Βαλβέρδε, το έκανε κι ο Ζίκο: Υποτιμούν (επικίνδυνα) τους "μικρούς"! Γιατί;
Εντάξει, έχουμε πολλά Κύπελλα και Πρωταθλήματα, δεν πειράζει που χάθηκε ένα!
Κι όμως, πειράζει.
Γιατί έχουμε μάθει να τα θέλουμε όλα.
Έχουμε μάθει να μη χάνουμε, τουλάχιστον όχι τόσο εύκολα.
Και δεν έχουμε μάθει στην καζούρα που θα μας κάνουν τώρα τα δευτερότριτα, για ποιος ξέρει πόσο καιρό.... Και είχαν καιρό να ανοίξουν (να τους ανοίξουμε) το στοματάκι τους!...
Ωχ, τώρα... ποιος τους ακούει;...
Με τ'ς υγείες μας!
Υ.Γ. Του χρόνου Ζίκο, θα ξέρεις καλύτερα...